ගොරව ගොරවා වහින විටකදි කොළඹ අහසම කළු කරන්
පොරව පොරවා සෙටියෙ ගුලිවී ගෙදර ඉන්නට තිවුනන්
හරව හරවා හිතට බැට දෙන අතීතය හිත අඹරමින්
මරව මරවා මතක අවුලයී ගන්න හුස්මත් විසයි දැන්...
විදුලි එළි නට නටා බෝඩිමෙ ජනේලයෙ මැවුවා රටා
සිතුලි ඒ රිද්මයට මුහුවී මැවුවෙ පාළුව හිත වටා
පැටලි පැටලී ජනෙල් පළුවෙන් ආපු සුළගේ කොහි සිටා
තැවිලි ලැතැවිලි ගෙනාවේ උඹ අරන් පලයං හනිකටා...
කඩින් කඩ විසිරෙනා හිරිකඩ උළුවස්සෙ උඩ කවුලුවෙන්
අඩින් අඩ ගත වෙලා ගද්දී සියොලගම හිරි වට්ටමින්
ගොඩින් ගොඩ ස්නේහයම තැවරුන සිනාවෙන් ගේ පුරවමින්
විඩින් විඩ වත් ඇවිත් යන්නකො තාත්තේ හීනෙන් ඉතින්...
No comments:
Post a Comment