එතකල් මට කල් දෙන්න එපා පවූ නම් පිරෙන්න...

මොකද්ද යකෝ මේ කරගත්තෙ කියලා
බෙරිහන් දීල අහන්න හිතුනෙ දැක්කම
අච්චර දිගට තිවිච්ච කොණ්ඩෙ
තට්ටෙ පෑදෙන්නම බූ ගාල
ඔය කොණ්ඩෙට උඹ කොච්චර නම්
සාත්තු කරලද බලා ගත්තෙ
ශැම්පොද කන්ඩිශනර්ද විටමින්ද
නොකරපු සාත්තුවක් තියෙද කෙල්ලෙ ඕකට?

ඩෙනිමට ටී ශර්ට් එකට
තව උඹ ලස්සනයී ගවුමට
ඉදල හිටල ඇන්දත් සාරියට
එක වගේ ලස්සනයී පෙනුමයී සිරියාවට....

ඒත් අද ඒ සේරම උනා දාලා
කකුල් දෙකේ ඉදන් බෙල්ල ගාවටම වැහෙන්න
කහ සිවුරක් පොරවගෙන
තව ඒ පාටටම මහපු
මොකද්දෝ මන්ද මල්ලකුත් උරේ එල්ලගෙන...

කෝ අර වෙනද උඹේ අතේ තිවිච්ච
රෝස පාට හාවො අල්ලපු හෑන්ඩ් බෑග් එක?

මහණ වෙන්නෙ
සංසාරෙ කලකිරිච්ච් අය කියලයී
පොඩි කාලෙ ඉදලම මං අහල තීන්නෙ...
කියාපං කෙල්ලෙ
උඹට සංසාරෙ කල කිරෙන්න තරම්
මොකද්ද අපෙන් උන මදි පාඩුව?

අඩෝ මචං කියල කතා කරපු කටින්
හරිම නිවිච්ච කටහඩකින්
වෙනද කවදාවත්ම නැති විදිහට
මගේ නම කියල
උඹ කතා කරනකොට
අම්මප පපුව ඇවිලෙනව එක යායට
මහා මේරුව අපි අතරට ආව වගේ
පුදුමාකාර දුරස් බවක්
දැන් උඹේ වචන අස්සෙ හැංගිලා...

කොහොම කතාකරත් කමක් නෑ
මට උපාසක අම්ම කියනව හෙම නෙමේ
දෙන්නෙ ටොක්කක් ඔළුව හිල්වෙන්න...
ඒත් කොහොමද දෙයියනේ එහෙම කරන්නෙ
කොණ්ඩ ගහක්වත් නැති උඹෙ ඔළුව දකිද්දිත්
ආයෙ කදුලු උනනවා ඇස් දෙකට එක පෝලිමට...

තාමත් වෙනස් නොවිච්ච උඹෙ හිනාව
කොහොමද මයෙ අම්මා ගලප ගන්නෙ මේ සිවුරට
ඔහොම හිනා උනාට මුකුත් නෑ වගේ අද
මං දන්නව කෙල්ලෙ
උඹේ පපුවත් පිච්චෙනව ඇති මයේ ගානටම...

මේ අන්තිම වතාව
ආයෙ නෑ ඉතිං වාඩි වෙන්නෙ උඹ එක්ක එක බංකුවක
ඒව ඇකැපයිනෙ කෙල්ලෙ ගිහි අපිට
උඹේ හිත රිද්දන්න බැරි හින්දම
ඩිංගක් හිනා උනාට මං මෙහෙම
තාම තරහයි උඹ එක්ක ඇත්තටම
දාල යනවට මාව තනියෙන්
මේ ඉවරයක් නැති සංසාරෙ අතරමග...

හැමෝම කට පුරා
අපේ මෙහෙණින් වහන්සෙ කියල කිවුවට
තාම දිව නැමෙන්නෑ නෙවැ ඒකට...
වටේ පිටේ උන් ඉස්සරහ
අත් දෙක නලලෙ තියන්
දණ ගහල වැන්දට මොකෝ
ගන්නෙපා මේව සිරාවට...
අමතක කරන්නෙ කොහොමද කෙල්ලෙ මං
අපි කරපු පිස්සු වැඩ එකට ඉස්සර....

අනේ බුදු හාමුදුරුවනේ
පවක් නම් වෙන්නෙපාමං මේ හිතන ඒවට...
අද මෙහෙම සාසනේට ආවට මොකෝ
මට හිටපු හොදම යාළුව ඒකි කොට
යන්න දෙන්නෙ කොහොමද මෙහෙම එක පාරට...

ඊළග පාර කට්ටිය එක්ක
ආස්‍රමේට එනකොට උඹව බලන්න
හිත හදාගෙන එන්නම් මං
කට පුරා මෙහෙණි කියන්න...
අත් දෙක නලලෙ තියාගෙන
දණගහලත් වදින්නම්
අද වගේ නෙමේ
හිත පිරිච්ච භක්තියෙන්....

එතකල් මට කල් දෙන්න
එපා පවූ නම් පිරෙන්න
තරහකට කියන කරන දේවල් නෙමේ මේවා
උඹ දන්නවනෙ හොදටම
එහෙම තමයී ආදරේට...

 

පරදා බැතිය සිහිවේ මතකයට උනා...

පෙරදා කෝළ හැගුමන් කෙලි කවට සිනා
පරදා බැතිය සිහිවේ මතකයට උනා
හැරදා ගියත් තරහක් නෑ කියනු විනා
සැරදා බණිනු තහනම් උඹ මෙහෙණි උනා...

    

පුංචි සුරංගනාවිට අවුරුදු දෙකයී

සුමුදු මුදු මල් කැකුළු පූදින ඉරේ පැහැසර කිරණ වැටුනා
පළුදු කළුවර සළුව ඔත ඔත නිශා හැංගී ඈත ඇදුනා
එකදු මොහොතක් විඩා නොමගත් විහග ගී නද සවනෙ රැදුනා
සිනිදු සුසිනිදු විලස පවනිදු අහස පිරිමැද හිතේ එතුනා ...

අදින් හරියට වසර දෙකකට කලින් ඈ සුරගනක් විලසට
අරන් සිනහව සතුට සාමය එළිය එක්කම අපේ ගෙදරට
හෙමින් සුරතල් දෝණි මැකුවා පාළු විරහා දුක් වහලෙ යට
පතන් ආසිරි ලියන්නෙමි කවි පුතේ ලොකු මාමා දුරක සිට...

එපා පුපුරන ඉරේ ගින්දර වැටෙනු කිසිදින ඇගේ ලෝකෙට
සපා ලන මල් බඹර තුඩු අඹරනා ශක්තිය ලැබෙන් ඈ හට
නොපා කෝලය විදා ආලය සදේ ඈ ගෙන නුඹේ තුරුලට
පපා ස්නේහය සදා රැකගන් තාරකාවක් විලස අහසට...

සසිරි වඩවන උපන්දින සුභ පැතුම එවුවා ඔතා කවියේ...

අසිරි මල් වැහි ඉහිරි ඉහිරී අරුණල්ල හැඩ කරන උදයේ
රුසිරි බර සුරලියන් වඩිතැයී බල බලා මල් කැකුළු පොරයේ
පැතිරි කූජන සරතැසම ලොව අමුතු මිහිරකි හිත වෙලූයේ
සසිරි වඩවන උපන්දින සුභ පැතුම එවුවා ඔතා කවියේ...

ප.ලි -

ඉස්සර වගේ දැන් බෑ කෙල්ලේ ඉන්න
විසි පහ උනා වයසයී උඹ දැන් ඔන්න
ගෙදරින් අල්ලලා උඹ බන්දල දෙන්න
නිළමෙක් හොයනවලු නුවරම වැඩ ඉන්න...

බඩ තඩි හතලිහත් පැන තව වයස ගිය
හිස කේ පැහුණු දත් ටික බොල්ලෑ හිටිය
හොටු පෙර පෙරා කාසෙයී සෙම දා හතිය
නිළමෙදු වඩී ඇම්බියුලන්ස් අසු පිටය...

අයියෝ කංචියේ වෙන්නට යන හදිය
නවතාලන්න නම් ඉක්මන් කල යුතුය
කොල්ලන් බලා ටෝකින් විතරක් මදිය
සෙට්වී හනික අපෙ පාටිය දිය යුතුය...

ගොරව ගොරවා වහින විටකදි කොළඹ අහසම කළු කරන්...

ගොරව ගොරවා වහින විටකදි කොළඹ අහසම කළු කරන්
පොරව පොරවා සෙටියෙ ගුලිවී ගෙදර ඉන්නට තිවුනන්
හරව හරවා හිතට බැට දෙන අතීතය හිත අඹරමින්
මරව මරවා  මතක අවුලයී ගන්න හුස්මත් විසයි දැන්...

විදුලි එළි නට නටා බෝඩිමෙ ජනේලයෙ මැවුවා රටා
සිතුලි ඒ රිද්මයට මුහුවී මැවුවෙ පාළුව හිත වටා
පැටලි පැටලී ජනෙල් පළුවෙන් ආපු සුළගේ කොහි සිටා
තැවිලි ලැතැවිලි ගෙනාවේ උඹ අරන් පලයං හනිකටා...

කඩින් කඩ විසිරෙනා හිරිකඩ උළුවස්සෙ උඩ කවුලුවෙන්
අඩින් අඩ ගත වෙලා ගද්දී සියොලගම හිරි වට්ටමින්
ගොඩින් ගොඩ ස්නේහයම තැවරුන සිනාවෙන් ගේ පුරවමින්
විඩින් විඩ වත් ඇවිත් යන්නකො තාත්තේ හීනෙන් ඉතින්...