අයාලේ යන සුළග කිවුවට
එපා ඔය හැටි රගනු පෙතිහැර
රේණු විදිනා පිපුනු මල් දැක
බවුන් වඩනා බඹර සිත් නැත...
රේණු ගලවා අතට දුන්නත් ස්නේහයෙන් පිරි හදවතින්
බඹර සිත නැහැ ආලයෙන් නැවතුනේ මල ලග කිසිලෙසින්
දැන දැනත් ඒ බව මලේ හිතුවක්කාර කම් ඇයි මේ ලෙසින්
බලෙන් දෙනු බෑ බලෙන් ගනු බෑ ආදරේ එහෙමයී ඉතින්
මලක රොන් ඉව කරපු පලියට
බඹර කුමරෙකු වේද සලෙලෙකු
බඹරු ඉව කර ගිහපු පලියට
මලක් නටුවෙන් හැලිය යුතු වෙද
No comments:
Post a Comment