බුරමින් කෙදිරිගාමින් උඩ පැන නටමින්
දුවමින් පෙරලෙමින් ගෙයි බඩු විසිරුවමින්
මොහොතින් නිදිමතෙන් උකුලට එයි වැනෙමින්...
වීදුරු බෝල වගෙ දිලිහෙන නෙතට හොරෙන්
කෝදුරුවෙකුත් මට ලංවෙනු කොහොම ඉතින්
රෑ තරු සදක පාළුව මකනා විලසින්
පෑ වරු ගනන් තනි මැකුවා ලග රැදෙමින් ...
සෙනෙහෙන් ආදරෙන් අපෙ ජීවිත පුරවා
නටමින් හුරතලෙන් ගෙදරම හැඩි කෙරුවා
නොයපන් මායිමෙන් නෙත් මතකද කිවුවා
කියපන් ඇයි ඉතින් ගියෙ අපෙ හිත් මරවා...
ප.ලි -
තුරු පතක පිණි බිදක් බිමට බට විලසිනා
සරු මතක රැගෙන ඈ අපෙන් අද නික්මුනා
පෙරු කිරක දිය අතර වෙනස දත මොහොතිනා
මරු සැනෙක පලායයී නිවනෙ දොර හරිමිනා...
No comments:
Post a Comment