වෙලා කුඩයක් දිග ඇදුන මම
හිසට ඉහලින් වැටුන ජල කද
ඉහිලුවා මං වැස්ස තිස්සෙම....
වැකුණු දූවිලි ඉරුණු සම මගෙ
මසා එක්කොට ලන්ට මිනිසෙක්
අළුත් වැඩියාවකට දුන්නලු
කාණුවක හිද මා සොයාගත්...
බයයි මං දැන් අනෝරාවට
එපා මා ඉහලන්න අහසට
රිදුම් දෙන්නේ ඉරද්දී නොව
ආයෙ ආයේ මහන විට හිත...
No comments:
Post a Comment