දවසක් දා හවසක - වැස්ස සහ මම...

මම -

වැස්සකට පුළුවන් හදවතක් අවුලන්න
හිතේ අඩියක් නෑර මොහිතකින් පුච්චන්න
විරහ වේදනාවන් සිවු කොනම වපුරන්න
ඒ ලෙසින් ටිකෙන් ටික මිනිහෙක්ව මරවන්න...

වැස්ස -

වැස්සකට පුළුවන් හදවතක් සනසන්න
සෝ තැවුල් වේදනා සදහටම හෝදන්න
මියැදිච්ච හීන අංකුර වලට පණ දෙන්න
මහත්තයො පොඩ්ඩකට කුඩේ අකුලා ගන්න...

නුවර වැව ලග ඈත දවසක...

නුවර වැව ලග ඈත දවසක දෑත් පටලා
ස්නේහයෙන්
කවර දිනකත් වෙනස් නොවෙනට බැදුන මතකයී
ප්‍රේමයෙන්
නඹර තෙද බල නොමැති අද උව වාරුවී
පෙරදාක මෙන්
සසර ගමනින් යමන් මැණිකේ බරක් නෑ මට
උඹ ඉතින්